FILMOGRAFIJE_RENATA ULMANSKI


RENATA ULMANSKI Rođena u Zagrebu 1929. godine, diplomirala u Dramskom studiju pri Narodnom pozorištu u Beogradu 1947. u klasi Mate Miloševića i iste godine postala redovni član drame Narodnog pozorišta (prva uloga u Molijerovim Učenim ženama). Od 1949. do 1953. je član Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu (značajne uloge u predstavama Višnjik, Spletka i ljubav, Zla žena, Dom Bernarde Albe). Godine 1953. prelazi u BDP, igra Jucu u Pop Ćiri i pop Spiri, Simku u Nasledniku, Kćerku u Gazdi Puntila. U Savremenom pozorištu igra Mariju u Bogojavljanskoj noći, Jelicu u Laži i paralaži i dr. Od 1968. do odlaska u penziju 1989. (a i posle penzionisanja) odigrala je brojne uloge u Ateljeu 212: Pendžeri ravnice, Na ludom belom kamenu, Uloga moje porodice u svetskoj revoluciji, Purpurno ostrvo, Kosančićev venac 7, Otac i Pelikan, Marija Stjuart, Razgovor u kući Štajnovih o odsutnom gospodinu fon Geteu, Sveti georgije ubiva aždahu, Filumena Marturano, Santa Maria della Salute, Divovi iz planine, Marija. Igrala u brojnim TV dramama: Moloh, Damon, Kupanje, Crna lista, Glineni golubovi i dr. U serijama: Diplomci, Samci, Volite se ljudi, Ljubav, ah ljubav, Vaga za tačno merenje, Salaš u malom ritu, Zaboravljeni i dr. Na filmu je igrala u prvom jugoslovenskom filmu u boji: Pop Ćira i pop Spira, zatim u Diližansi snova, Nešto između, Bolje od bekstva, Dezerter, Spasilac, Početni udarac i dr. Nagrade: Susreti Vojvođanskih pozorišta 1951, Filmski festival u Puli 1957, Sterijino pozorje 1972 (Nagrada „Večernjih novosti“ za epizodnu ulogu), Niški festival 1990. i 1993; Kristalna Prizma AFUN 1994. (Akademija za film i umetnost), Plaketa za najuspešnije radiofonsko ostvarenje 2005, za ulogu u predstavi Skakavci JDP-a Sterijinu nagradu 2006, a za istu ulogu Nagradu „Večernjih novosti“ za epizodu. Član je udruženja prevodilaca Srbije i prevela je više dramskih tekstova sa nemačkog jezika (Šniclera, Kreca, Duknera, T. Bernharda...).

RENATA ULMANSKI

Rođena u Zagrebu 1929. godine, diplomirala u Dramskom studiju pri Narodnom pozorištu u Beogradu 1947. u klasi Mate Miloševića i iste godine postala redovni član drame Narodnog pozorišta (prva uloga u Molijerovim Učenim ženama). Od 1949. do 1953. je član Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu (značajne uloge u predstavama Višnjik, Spletka i ljubav, Zla žena, Dom Bernarde Albe). Godine 1953. prelazi u BDP, igra Jucu u Pop Ćiri i pop Spiri, Simku u Nasledniku, Kćerku u Gazdi Puntila. U Savremenom pozorištu igra Mariju u Bogojavljanskoj noći, Jelicu u Laži i paralaži i dr. Od 1968. do odlaska u penziju 1989. (a i posle penzionisanja) odigrala je brojne uloge u Ateljeu 212: Pendžeri ravnice, Na ludom belom kamenu, Uloga moje porodice u svetskoj revoluciji, Purpurno ostrvo, Kosančićev venac 7, Otac i Pelikan, Marija Stjuart, Razgovor u kući Štajnovih o odsutnom gospodinu fon Geteu, Sveti georgije ubiva aždahu, Filumena Marturano, Santa Maria della Salute, Divovi iz planine, Marija.
Igrala u brojnim TV dramama: Moloh, Damon, Kupanje, Crna lista, Glineni golubovi i dr. U serijama: Diplomci, Samci, Volite se ljudi, Ljubav, ah ljubav, Vaga za tačno merenje, Salaš u malom ritu, Zaboravljeni i dr.
Na filmu je igrala u prvom jugoslovenskom filmu u boji: Pop Ćira i pop Spira, zatim u Diližansi snova, Nešto između, Bolje od bekstva, Dezerter, Spasilac, Početni udarac i dr.
Nagrade: Susreti Vojvođanskih pozorišta 1951, Filmski festival u Puli 1957, Sterijino pozorje 1972 (Nagrada „Večernjih novosti“ za epizodnu ulogu), Niški festival 1990. i 1993; Kristalna Prizma AFUN 1994. (Akademija za film i umetnost), Plaketa za najuspešnije radiofonsko ostvarenje 2005, za ulogu u predstavi Skakavci JDP-a Sterijinu nagradu 2006, a za istu ulogu Nagradu „Večernjih novosti“ za epizodu.
Član je udruženja prevodilaca Srbije i prevela je više dramskih tekstova sa nemačkog jezika (Šniclera, Kreca, Duknera, T. Bernharda...).